De mondiale uitdagingen van klimaatverandering en aantasting van het milieu vereisen een mondiale reactie. De EU zal een ambitieus milieu-, klimaat- en energiebeleid op wereldschaal blijven bevorderen en uitvoeren. Zij zal een krachtigere “Green Deal”-diplomatie ontwikkelen, met de klemtoon op het overtuigen en ondersteunen van anderen om hun bijdrage te leveren aan de totstandbrenging van een duurzamere ontwikkeling. Door het geven van een geloofwaardig voorbeeld en een navenant optreden op het gebied van diplomatie en handels-, ontwikkelings- en ander extern beleid, kan de EU een krachtig pleitbezorger zijn. De Commissie en de hoge vertegenwoordiger zullen nauw samenwerken met de lidstaten om zowel bilateraal als multilateraal alle diplomatieke kanalen, met inbegrip van de Verenigde Naties, de G7, G20, de Wereldhandelsorganisatie en andere relevante internationale fora, te mobiliseren.
De EU zal zich blijven inzetten voor de Overeenkomst van Parijs als onmisbaar multilateraal kader voor het aanpakken van de klimaatverandering. Nu het aandeel van de EU in de wereldwijde emissies vermindert, zullen vergelijkbare maatregelen en grotere inspanningen van andere regio’s van cruciaal belang zijn om de mondiale klimaatuitdaging op een betekenisvolle manier te beantwoorden. Het debat over de klimaatambitie zal de komende maanden in intensiteit toenemen in lijn met de bepalingen van de Overeenkomst van Parijs inzake regelmatige inventarisaties en updates. De Conferentie van de Partijen in Glasgow in 2020 zal een belangrijk ijkpunt zijn voordat in 2023 de wereldwijde stand van zaken wordt opgemaakt. Dan zal de op weg naar de langetermijndoelen geboekte vooruitgang worden geëvalueerd. Bij de huidige stand is het duidelijk dat het mondiale ambitieniveau ontoereikend is 30 . De EU zal actiever het gesprek aangaan met alle partners om de collectieve inspanning te vergroten en hen helpen hun nationaal vastgestelde bijdragen te herzien en te leveren en ambitieuze langetermijnstrategieën uit te stippelen. Dit zal gebeuren met de grotere ambitie van de EU zelf (zie punt 2) als uitgangspunt.
Parallel daarmee zal de EU de bilaterale dialoog met partnerlanden intensiveren en waar nodig innovatieve vormen van samenwerking bedenken. De EU zal blijven samenwerken met de economieën van de G20, die verantwoordelijk zijn voor 80 % van de wereldwijde uitstoot van broeikasgassen. Internationale partners ertoe brengen hun klimaatactie naar een hoger niveau te tillen, vereist op maat gesneden geografische strategieën die rekening houden met de verschillende contexten en lokale behoeften, bijvoorbeeld voor de huidige en toekomstige grote emittenten, voor de minst ontwikkelde landen en voor kleine, zich ontwikkelende eilandstaten. De EU werkt ook samen met mondiale partners aan de ontwikkeling van internationale koolstofmarkten, die van cruciaal belang zijn om economische prikkels voor het ondernemen van klimaatactie te creëren.
De EU zal bijzondere aandacht schenken aan het ondersteunen van haar naaste buren. De ecologische transitie van Europa kan alleen volledig doeltreffend zijn als in haar onmiddellijke nabuurschap ook doeltreffende actie wordt ondernomen. Er wordt gewerkt aan een groene agenda voor de Westelijke Balkan. De Commissie en de hoge vertegenwoordiger hebben ook plannen voor een aantal sterke milieu-, energie- en klimaatpartnerschappen met de landen van het Zuidelijk Nabuurschap en binnen het Oostelijk Partnerschap.
De topbijeenkomsten tussen de EU en China in 2020 in Peking en Leipzig zullen een gelegenheid bieden om het partnerschap tussen de EU en China inzake klimaat- en milieukwesties te versterken, met name in de aanloop naar de Conferentie over biodiversiteit in Kunming en de Conferentie van de Partijen in Glasgow.
Zo ook moeten de op touw staande globale strategie voor samenwerking met Afrika en de top van 2020 tussen de Afrikaanse Unie en de EU van klimaat- en milieuaangelegenheden een essentieel onderdeel van de relaties tussen beide continenten maken. In het bijzonder de Afrikaans-Europese alliantie voor duurzame investeringen en banen zal erop gericht zijn het potentieel van Afrika te ontsluiten om snelle vooruitgang te boeken in de richting van een groene en circulaire economie, onder andere op het gebied van duurzame energie, voedselsystemen en intelligente steden. De EU zal de banden met Afrika aanhalen om duurzame en schone energie op grotere schaal toe te passen en te verhandelen. Hernieuwbare energie en energie-efficiëntie, bijvoorbeeld voor schoon koken, zijn essentieel om de kloof inzake toegang tot energie in Afrika te dichten en tegelijkertijd de vereiste vermindering van CO2 tot stand te brengen. De EU zal een initiatief, getiteld “NaturAfrica”, lanceren om het verlies aan biodiversiteit aan te pakken door een netwerk van beschermde gebieden te creëren om de fauna te beschermen en kansen in groene sectoren te bieden aan de plaatselijke bevolking.
Meer in het algemeen zal de EU gebruikmaken van haar diplomatieke en financiële instrumenten om ervoor te zorgen dat groene allianties deel uitmaken van haar betrekkingen met Afrika en andere partnerlanden en regio’s, in het bijzonder in Latijns-Amerika, het Caribisch gebied, Azië en het Stille-Oceaangebied.
De EU moet ook lopende initiatieven versterken en met derde landen samenwerken inzake horizontale klimaat- en milieukwesties. Het kan daarbij onder andere gaan om het wereldwijd stopzetten van de subsidiëring van fossiele brandstoffen in lijn met toezeggingen van de G20, het uitfaseren van de financiering door multilaterale instellingen van infrastructuur voor fossiele brandstoffen, het verruimen van duurzame financiering, het uitfaseren van alle nieuwbouw van kolencentrales en het nemen van actie om de uitstoot van methaan te reduceren.
De EU erkent tevens dat de mondiale klimaat- en milieu-uitdagingen dreigingen in belangrijke mate kunnen versterken en een bron van onstabiliteit zijn. De ecologische transitie zal de geopolitieke verhoudingen veranderen, onder andere wat betreft de mondiale economische, handels- en veiligheidsbelangen. Voor een aantal landen en samenlevingen zal dit uitdagingen met zich brengen. De EU zal met alle partners samenwerken om de klimaat- en milieubestendigheid te vergroten en zo te voorkomen dat deze uitdagingen een bron worden van conflicten, voedselonzekerheid, ontheemding en gedwongen migratie, en zij zal wereldwijd een rechtvaardige transitie ondersteunen. De impact van het klimaatbeleid moet integraal deel gaan uitmaken van het denken en optreden van de EU inzake externe aangelegenheden, ook in de context van het gemeenschappelijk veiligheids- en defensiebeleid.
Het handelsbeleid kan de ecologische transitie van de EU ondersteunen. Het dient als platform om met handelspartners het gesprek aan te gaan over klimaat- en milieuactie. Verbintenissen op het vlak van duurzaamheid hebben een steeds prominentere rol gekregen in de handelsovereenkomsten die de EU sluit, in het bijzonder waar het gaat om het krachtiger aanpakken van de klimaatverandering. De Commissie heeft eveneens haar inspanningen opgevoerd op het vlak van de uitvoering en handhaving van de in de handelsovereenkomsten met de EU opgenomen verbintenissen inzake duurzame ontwikkeling, en zij zal deze inspanningen nog versterken met de aanstelling van een hoofd handhaving voor de handel. Wat meer specifiek de klimaatverandering betreft, bevatten de meest recente overeenkomsten van de EU een formele verbintenis van de tegenpartijen om de Overeenkomst van Parijs te bekrachtigen en daadwerkelijk uit te voeren. De Commissie zal voorstellen om van de eerbiediging van de Overeenkomst van Parijs een essentieel onderdeel te maken van alle toekomstige brede handelsovereenkomsten. Door middel van haar handelsbeleid faciliteert de EU handel en investeringen in groene goederen en diensten, en promoot zij klimaatvriendelijke overheidsaanbestedingen. Het handelsbeleid moet tevens zorgen voor onverstoorde, eerlijke handel en investeringen in de grondstoffen die de EU-economie nodig heeft voor de groene transitie. Het kan bijdragen tot het aanpakken van schadelijke praktijken zoals illegale houtkap, het versterken van samenwerking op regelgevingsgebied, het bevorderen van EU-normen en het elimineren van niet-tarifaire belemmeringen in de sector van de hernieuwbare energie. Alle chemische stoffen, materialen, levensmiddelen en andere producten die op de Europese markt worden gebracht, moeten volledig voldoen aan de toepasselijke voorschriften en normen van de EU. De EU moet haar expertise op het gebied van “groene” regelgeving gebruiken om partners aan te moedigen soortgelijke regels uit te werken die net zo ambitieus zijn als de EU-regels, wat het handelsverkeer vergemakkelijkt en de bescherming van het milieu en de klimaatmitigatie in die landen bevordert.
Als ‘s werelds grootste eengemaakte afzetmarkt kan de EU normen vaststellen die gelden voor mondiale waardeketens. De Commissie zal nieuwe normen voor duurzame groei blijven uitwerken en het economische gewicht van de EU gebruiken om internationale normen tot stand te brengen die in overeenstemming zijn met de ambities van de EU op het gebied van milieu en klimaat. Zij zal werk maken van het bevorderen van de handel in milieugoederen en -diensten – in bilaterale en multilaterale fora – en van open, aantrekkelijke Europese en wereldmarkten voor duurzame producten. Zij zal met partners wereldwijd samenwerken om te waarborgen dat de EU voorzien blijft van hulpbronnen en betrouwbare toegang tot strategische grondstoffen heeft.
Het internationaal samenwerkings- en partnerschapsbeleid van de EU moet ertoe blijven bijdragen publieke en private middelen naar de transitie te kanaliseren. De EU en de lidstaten blijven mondiaal de belangrijkste donoren van ontwikkelingshulp en zorgen wereldwijd voor ruim 40 % van de publieke klimaatfinanciering. Omdat de publieke middelen niet zullen volstaan, zullen de EU en de lidstaten hun steun coördineren en private financiële partners aantrekken om de financieringskloof te dichten. In het voorstel van de Commissie betreffende een instrument voor nabuurschapsbeleid, ontwikkeling en internationale samenwerking wordt voorgesteld 25 % van het budget uit te trekken voor klimaatgerelateerde doelstellingen. De Commissie zal ook ondersteuning aanbieden voor de toezegging om via bijdragen uit nationale openbare financiële middelen het investeringsklimaat te verbeteren en bijdragen vanuit de private sector aan te trekken. Dit zal gepaard moeten gaan met mogelijkheden om het risico van investeringen in duurzame ontwikkeling te matigen door middel van instrumenten zoals financieringsgaranties en blending.
Met het oog op het mobiliseren van internationale investeerders zal de EU het voortouw blijven nemen inzake inspanningen om een financieel systeem op te zetten dat wereldwijd duurzame groei ondersteunt. De EU zal voortbouwen op het internationaal platform inzake duurzame financiering dat recentelijk is opgericht om de inspanningen voor duurzame financieringsinitiatieven op milieugebied, inzake onder andere taxonomieën, openbaarmaking van gegevens, standaarden en keurmerken, te coördineren. De Commissie zal voorts de discussie in andere internationale fora, in het bijzonder de G7 en G20, aanzwengelen.
